Det traad weg aran, oober üüs gungt at imer noch gud diarbi. Das weg snaake wi noch en betj widjer am det, huar wi letst weg mä begand haa – uk am ens tu lukin, of wi uk ales skaafe, wat wi üs förnimen haa. An gans wichtig: tji’m jam en maske üüb, wan jam efter bütjen gung!